I. Spawanie metodą MAG-135 (spawanie łukowe w osłonie gazu aktywnego elektrodą topliwą)

  1. Poziom I - wykonywanie spoin pachwinowych złączy blach i/lub rur.
  2. Poziom II- wykonywanie spoin czołowych blach.
  3. Poziom III - wykonywanie spoin czołowych rur.

II. Spawanie metodą MAG-136 (spawanie łukowe w osłonie gazu aktywnego drutem elektrodowym
                                                               proszkowym o rdzeniu topnikowym)

  1. Poziom I - wykonywanie spoin pachwinowych złączy blach i/lub rur.
  2. Poziom II- wykonywanie spoin czołowych blach.
  3. Poziom III - wykonywanie spoin czołowych rur.

III. Spawanie metodą MAG-138 (spawanie łukowe w osłonie gazu aktywnego drutem elektrodowym
                                                                proszkowym o rdzeniu metalicznym)

  1. Poziom I - wykonywanie spoin pachwinowych złączy blach i/lub rur.
  2. Poziom II- wykonywanie spoin czołowych blach.
  3. Poziom III - wykonywanie spoin czołowych rur.

IV. Spawanie metodą MIG-131 (spawanie łukowe w osłonie gazu obojętnego elektrodą topliwą)

  1. Poziom I - wykonywanie spoin pachwinowych złączy blach i/lub rur.
  2. Poziom II- wykonywanie spoin czołowych blach.
  3. Poziom III - wykonywanie spoin czołowych rur.

V. Spawanie metodą TIG-141 (spawanie łukowe w osłonie gazu obojętnego elektrodą nietopliwą)

  1. Poziom I - wykonywanie spoin pachwinowych złączy blach i/lub rur.
  2. Poziom II- wykonywanie spoin czołowych blach.
  3. Poziom III - wykonywanie spoin czołowych rur.

VI. Spawanie elektrodą otuloną 111

  1. Poziom I - wykonywanie spoin pachwinowych złączy blach i/lub rur.
  2. Poziom II- wykonywanie spoin czołowych blach.
  3. Poziom III - wykonywanie spoin czołowych rur.

VII. Spawanie acetylenowo-tlenowe – 311

  1. Poziom II- wykonywanie spoin czołowych blach.
  2. Poziom III - wykonywanie spoin czołowych rur.

VIII. Cięcie termiczne stali (płomieniem acetylenowo – tlenowym i propanowo – tlenowym)

IX. Cięcie plazmą powietrzną stali

 

OPIS METOD SPAWANIA

Spawanie MAG-135 (ang. Metal Active Gas) – spawanie elektrodą topliwą w osłonie gazów aktywnych. Jako gazy osłonowe najczęściej stosuje się dwutlenek węgla lub jego mieszaninę z argonem. W metodzie MAG łuk elektryczny jarzy się między spawanym materiałem, a elektrodą w postaci drutu. Łuk i jeziorko ciekłego metalu są chronione strumieniem gazu wypływającego bezpośrednio z dyszy palnika. Metoda nadaje się do spawania większości materiałów, dobierając druty elektrodowe i gaz osłonowy, odpowiednie dla różnych metali. Spawanie MAG jest obecnie najszerzej stosowaną metodą spawania, obejmującą około 65% wszystkich przemysłowych łukowych metod spawania. Służy do łączenia stali konstrukcyjnych niestopowych, niskostopowych i wysokostopowych.

Spawanie MIG-131 (ang. Metal Inert Gas) – spawanie elektrodą topliwą w osłonie gazów obojętnych .Jako gazy osłonowe obojętne najczęściej stosuje się argon lub hel. W metodzie MIG łuk elektryczny jarzy się między spawanym materiałem, a elektrodą w postaci drutu. Łuk i jeziorko ciekłego metalu są chronione strumieniem gazu wypływającego bezpośrednio z dyszy palnika. Służy do spawania aluminium, magnezu, miedzi i innych metali nieżelaznych i ich stopów.

Spawanie TIG-141 (ang. tungsten inert gas) lub GTAW (gas tungsten arc welding) – metoda spawania nietopliwą elektrodą wolframową w osłonie gazów obojętnych, takich jak argon, hel lub ich mieszanki. Oznaczona jest kodem 141. Łuk jarzy się pomiędzy elektrodą nietopliwą wykonaną z czystego wolframu lub wolframu uszlachetnionego tlenkami, takimi jak tlenek toru, tlenek cyrkonu, tlenek lantanu i innymi, a spawanym materiałem. Proces spawania TIG odbywa się w otoczeniu gazu ochronnego chemicznie obojętnego, najczęściej argonu lub helu, wypływającego z dyszy uchwytu elektrodowego. Gaz osłonowy chroni spoinę i elektrodę przed utlenieniem, ale nie ma wpływu na proces metalurgiczny. Metoda TIG umożliwia uzyskanie spoiny niezwykle czystej i wysokiej jakości. W procesie nie powstaje żużel, co eliminuje ryzyko zanieczyszczenia spoiny jego wtrąceniami a gotowa spoina praktycznie nie wymaga żadnego czyszczenia.
Metoda TIG jest najczęściej stosowana do spawania stali niestopowych, nierdzewnych i innych stali wysokostopowych oraz takich materiałów jak aluminium, miedź, tytan, nikiel i ich stopów.

Spawanie elektrodami otulonymi-111 (również spawanie elektrodą otuloną, ang. shielded metal arc welding - SMAW, lub też manual metal arc welding - MMA, metoda 111) – metoda spawania łukowego przy pomocy topliwej elektrody metalowej pokrytej otuliną topnika. Prąd elektryczny (stały lub przemienny, stosownie do potrzeb) wytwarza łuk elektryczny pomiędzy elektrodą i łączonymi metalami. W czasie spawania otulina rozkłada się pod wpływem wysokiej temperatury dając substancje gazowe, które służą za gaz osłonowy, oraz żużel. Obydwa z powyższych chronią spoinę przed wpływem powietrza atmosferycznego. Żużel dodatkowo pokrywa spoinę zmniejszając szybkość jej stygnięcia.
Ze względu na uniwersalność metody i prostotę użytego sprzętu oraz prowadzenia procesu, spawanie elektrodami otulonymi jest jedną z najpopularniejszych metod spawalniczych. Jest dominującą metodą w przemyśle konserwacyjnym i naprawczym. Pozostaje szeroko wykorzystywaną metodą w budowie konstrukcji stalowych i produkcji przemysłowej. Metoda jest stosowana głównie do spawania żelaza i stali (w tym również nierdzewnych), lecz można nią spawać także stopy glinu, niklu i miedzi.

Spawanie gazowe, potocznie zwane autogenem-311
Istotą metody spawania gazowego jest nadtopienie brzegów spawanego materiału za pomocą płomienia gazowego wydobywającego się z palnika. Płomień powstaje w wyniku spalania gazu palnego oraz utleniającego. Jako gaz palny używany jest acetylen, a utleniający, czyli podtrzymujący palenie tlen
Spawanie gazowe stosowane jest przede wszystkim przy pracach naprawczych oraz remontowych. Jest często stosowane przy spawaniu cienkich rur, takich jak instalacje gazowe, wodne czy ciepłownicze. Spawanie gazowe jest również wykorzystywane ze względu na brak możliwości stosowania innych metod. Należy pamiętać, że nie stosuje się tu żadnego zasilania i tym samym nie ma ograniczenia przewodami, dlatego metoda dobrze sprawdza się w warunkach terenowych i na dużych powierzchniach.

Spawanie łukowe drutem rdzeniowym proszkowym 136 (drut z rdzeniem topnikowym), 138 (drut z rdzeniem metalicznym), FCAW (Flux-Cored Arc Welding) – metoda spawania podobna do metody MIG/MAG, z tą różnicą, że drut wewnątrz jest wypełniony topnikiem (outer shield) lub substancją chemiczną wytwarzającą podczas spawania gazy ochronne (drut samoosłonowy).
Spawanie łukowe drutem proszkowym polega na stapianiu materiału spawanego ciepłem łuku elektrycznego jarzącego się między metalową powłoką rurkową drutu proszkowego a przedmiotem spawanym, w osłonie gazu aktywnego. Metal spoiny formowany jest z metalu stapiającego się drutu i nadtopionych brzegów materiału spawanego.
Tą metodą spawa się stale niestopowe a także stale stopowe. Do spawania stali stopowych używa się drutu z rdzeniem metalowym, w którym oprócz topnika znajdują się sproszkowane metale, takie jak nikiel, chrom itp. Główna zaletą tych metod jest bardzo duża wydajność spawania. Wykorzystywane są do spawania wszelkiego rodzaju konstrukcji metalowych stalowych i nierdzewnych wielkogabarytowych: